Het wagenframe is een volledig uit plaat elementen (shell63) opgebouwd elementen model. Het belangrijkste doel van deze opdracht was om de vervormingen en optredende spanningen t.g.v. schrankkrachten te bepalen en te beoordelen. De analyse was lineair elastisch. Aan de hand van de berekeningsresultaten konden reeds ontstane vervormingen aan het bestaande wagenframe worden verklaard. Aan de hand hiervan konden constructie verbeteringen worden gespecificeerd.

In verband met de opbouw van de eerste grote staal/betonbrug in Nederland (in de toekomstige A50 over de Zuid-Willemsvaart nabij Veghel) dienden de boven flenzen van enige stalen liggers te worden getoetst op instabiliteit. Deze situatie kan voorkomen zolang deze flenzen nog niet worden gesteund door het later te storten betonnen dek.

Het model werd opgebouwd uit plaatelementen.

In één van deze brugliggers was er sprake van gunstig na-knikgedrag hetgeen met een niet-lineaire knikberekening werd aangetoond.

Dit werk betrof een schade analyse waarbij gebruik werd gemaakt van een gekoppelde thermische-statische analyse. Kanalen uit roestvast staal met een rechthoekige doorsnede en verstijfde plaatvelden met uitwendige thermische isolatie worden inwendig thermisch belast door afgassen uit een gasturbine. In het eerste deel van de analyse werd aan de hand van deze belasting de temperatuursverdeling in zowel kanaalwanden als in de verstijvers en isolatie bepaald.

Behalve in de steady state situatie werd dit ook gedaan tijdens opwarmen en afkoelen (transiënte situatie). De temperatuurverdeling in zowel de eindsituatie als in de transiënte tussenfase  bij het opwarmen werd gebruikt als invoer voor een sterkte analyse. De uiteindelijke resultaten van deze berekening gaven een

duidelijke oorzaak van het ontstaan van in de praktijk waargenomen schade.

Een dikwandig gesmeed plunjerhuis met twee symmetrie assen wordt belast door inwendige druk. Deze belasting heeft een cyclisch karakter. Bij het opbouwen van dit model werd gebruik gemaakt van volume elementen.

De uitvoer van deze lineair statische analyse was de verdeling van de optredende materiaalspanningen. Dit resultaat werd daarna gebruikt voor een controle op vermoeiing en het maken van een prognose van de levensduur.